نشانه های بیماری کلاستروفوبیا (تنگناهراسی)

نشانه های بیماری کلاستروفوبیا (تنگناهراسی)

دست خودشان نیست

ترس افرادی که به کلاستروفوبیا دچار هستند، مشابه ترس آدم های عادی از موقعیت های هراس آور نیست. آن ها به محض قرار گرفتن در چنین موقعیت هایی، به شدت دچار اضطراب می شوند و حتی توان تنفس درست را هم از دست می دهند. این افراد در زمان حمله هراس چنین علائمی را تجربه می کنند:

تعریق

تپش قلب

افزایش فشارخون

سرگیجه

خشکی دهان

تنفس عمیق و سریع

گرگرفتگی

لرز

احساس سبکی

سر

حالت تهوع

غش

سردرد

بی حسی

تنگی نفس

و احساس سنگینی در قفسه ی سینه

نیاز به مراجعه به توالت

طبیعی است که به محض قرار گرفتن در چنین موقعیتی، فرد به شدت دچار اضطراب شود و میل شدیدی به خروج از آن فضا را داشته باشد. فردی که سال ها با این اختلال درگیر بوده، معمولا از وارد شدن به موقعیتی که خاطره ی هجوم این نشانه ها را برایش تداعی می کند، پرهیز می کند و حتی قبل از قرار گرفتن در این مکان ها و موقعیت ها، به خاطر تداعی شدن حملات هراس، اضطرابی شدید را تجربه می کند.

خودتان را بررسی کنید

درست است که برای از بین بردن این بیماری که می تواند در زندگی تان اختلال های جدی را ایجاد کند، باید از روان شناسان و روان پزشک ها کمک بگیرید اما تا زمانی که مراحل درمانتان کامل نشده، ممکن است با چنین مشکلاتی درگیر باشید:

به محض اینکه به فضای بسته یا مکانی شلوغ وارد می شوید، تمایلی شدید به بررسی راه های خروج دارید و تا جایی که می توانید نزدیک درِ خروج می مانید.

در ساعات پرترافیک، از رانندگی کردن اجتناب می کنید.

وقتی درِ اتاقی که در آن حضور دارید بسته می شود، دچار هراس می شوید.

از آسانسور و پله استفاده نمی کنید.

وقتی در صندلی عقب اتومبیل می نشینید، حتماً باید کنار درِ اتومبیل بنشینید

از رفتن به توالت عمومی، به ویژه زمانی که شلوغ است، اجتناب می کنید.

بچه ها مراقب باشید

هراس از مکان های بسته یا تنگنا هراسی به دلایل مختلفی می تواند ایجاد شود اما در بسیاری از موارد، این اختلال نتیجه ی تجربه های پیشین فرد معمولا دوران کودکی است. اتفاق ها یا پیش زمینه هایی از قبیل آنچه در ادامه می آوریم، می توانند زمینه ی دچار شدن به این بیماری را فراهم کنند:

افتادن در یک استخر عمیق و ناتوانی در شنا کردن

جدا افتادن از پدر و مادر در یک محیط شلوغ

رفتن به یک فضای تنگ و گیر افتادن در آن

مواجهه با خبر هایی که وحشت از مکان های خاص را در فرد ایجاد می کنند

دچار شدن به حملات هراس panic attack در جمعی شلوغ و فضایی محدود و ترس از دچار حمله ی دوباره شدن

وجود زمینه ژنتیکی

نگذارید ترس شما را فلج کند

ترس از حملات بعدی، می تواند زندگی مبتلایان به کلاستروفوبیا را فلج کند. مبتلایان به این اختلال در موارد حاد قادر به استفاده از وسایل نقلیه هم نیستند و با حاضر نشدن در موقعیت های هراس آور، صورت مسئله را پاک می کنند. محققان یافته های زیر را در مورد این افراد ثابت کرده اند و امیدوارند که باخبر شدن مبتلایان از بیماری شان و تلاش آن ها برای درمان مشکل، بتواند آمار مبتلایان آن را هر روز کمتر کند. ابتلا به این فوبیا باعث می شود که از حضور در برخی موقعیت های اجتماعی، مثل همایش های شلوغ یا استفاده از مترو و تاکسی پرهیز کنند.

محیط با وراثت همراه می شود

هراس از مکان های بسته اغلب از یک تجربه آسیب زا نشئت گرفته است. برای مثال گیر افتادن فرد در یک آسانسور برای مدت طولانی در گذشته، ممکن است زمینه را برای دچار شدن او به تنگناهراسی فراهم کرده باشد. محققان می گویند هراس از مکان های بسته می تواند زمینه ی ژنتیکی داشته باشد. آن ها یک ژن معیوب را که زمینه ی ابتلا به این بیماری را فراهم می کند، شناسایی کرده اند. ژن ها می توانند زمینه را برای ابتلا به این اختلال فراهم کنند. به باور محققان، کسانی که در بستگان درجه یک آن ها سابقه ی ابتلا به این اختلال وجود دارد، سه برابر بیشتر از دیگران احتمال دارد که از کلاستروفوبیا رنج ببرند.

روانشان درد می کند

پژوهشگران می گویند بیمارانی که دچار کلاستروفوبیا هستند، ممکن است از کمردرد هم شکایت کنند؛ اما با توجه به بررسی های انجام شده کمردرد آن ها منشأ جسمی ندارد و به خاطر مشکلات روانی شان ایجاد شده است. محققان می گویند اضطراب و افسردگی ای که این افراد به خاطر هراسشان به آن دچار شده اند، زمینه را برای دچار شدن به دردهای جسمی مثل کمردرد فراهم کرده است. به باور محققان اگر این افراد به جای مراجعه به متخصصان ارتوپدی، سراغ روان پزشکان بروند، زودتر از کمردرد خلاص می شوند.

مراقب خوراکتان باشید

بررسی های پژوهشگران نتایج عجیب و جالبی را در مورد این بیماری به همراه داشته است. محققان می گویند کسانی که دچار کلاستروفوبیا هستند، با مصرف مواد غذایی تخمیری مثل ترشی یا ماست می توانند این هراس را کمتر کنند. این بررسی ثابت کرد مصرف کنندگان خوراکی های تخمیری، کمتر دچار هراس اجتماعی می شوند و بار دیگر نشان داد که میان بیماری های روانی و مشکلات جسمی ارتباطی تنگاتنگ وجود دارد.

بعضی ها از مکان باز می ترسند

برعکس مبتلایان کلاستروفوبیا، کسانی که به آگورافوبیا Agoraphobia دچارند، از قرار گرفتن در مکان های باز می ترسند. کسانی که به این فوبیا دچارند، از حاضر شدن در مکان های باز و شلوغ به شدت دچار هراس و اضطراب می شوند. کسی که به کلاستروفوبیا دچار است، حتی در صورت تنها بودن در یک مکان بسته و محدود دچار هراس می شود، اما مبتلایان به آگورافوبیا، وقتی به مکانی شلوغ مثل سینما وارد می شوند یا پایشان را به مراکز خرید می گذارند، دچار هراس می شوند. این اختلال انجام برخی کارهای روزمره مثل خرید کردن یا ایستادن در صف را برای مبتلایانش دشوار می کند و زندگی اجتماعی آن ها را با مشکل جدی روبه رو می کند. آن ها در مکان های عمومی به شدت احساس ناامنی می کنند و از ازدحام وحشت دارند؛ این افراد گاهی حتی با وارد شدن به فضاهای باز یا شلوغ آن قدر دچار حمله هراس می شوند که کنترلشان را از دست می دهند و حتی غش می کنند و بیماران مبتلا به این عارضه برای دچار نشدن به حملات هراس، اغلب از قرار گرفتن در موقعیتی که وحشت زده شان می کند، اجتناب می کنند.