علل تاری چشم + روش های درمان 

علل تاری چشم + روش های درمان

چرا چشم تار می بیند؟

تارى دید به تنهایى علامت مشخص یک بیمارى خاص محسوب نمی شود. بسیارى از بیمارى ها می توانند باعث تاری دید شوند، برخی از این بیماری ها به خود چشم مربوط می شوند ولی برخی دیگر از بیماری هایی که باعث تاری دید می شود، ارتباط مستقیمی به خود چشم ندارند ولی باعث تاری دید می شوند. از جمله دلایلی که می تواند باعث تاری دید شود، ضربه به سر، وجود جسم خارجی در چشم، افت فشارخون شدید ، اختلالات عروق مغزی و بیماری آب سیاه چشم می توانند از دلایل ابتلا به تاری دید باشند.

همچنین مصرف برخی از داروها مثل هیوسین (Hyoscine (و کلیدینیوم سی ( C Clidinium (و رانیتیدین (Ranitidine (نیز می تواند از دلایل ابتلا به تاری دید باشند. ابتلا به برخی از ویروس ها و انگل ها، خستگی و … هم می تواند در ایجاد تاری دید نقش داشته باشد.

آب مروارید چه بر سرتان می آورد؟

هنگامی که چشم آب مروارید مى گیرد، عدسى آن کدر مى شود. عدسى چشم در حالت طبیعى شفاف است و اما وقتى شروع به کدر شدن مى کند، نور نمى تواند از آن عبور کند و در نتیجه دیدِ فرد به مرور، تار مى شود و وضوح قبل را نخواهد داشت. چشم این دسته از افراد با پیشرفت بیمارى نسبت به نور حساس شده و نمره ی عینکشان مدام تغییر مى کند.

همچنین آب مروارید مى تواند منجر به دوبینى در یک چشم شده و دیدِ فرد را در طول شب کم کند. یکى دیگر از علائم شایع آب مروارید، نیاز مبتلایان به نور بیشتر هنگام مطالعه و خواندن است. علت اصلى و شایع ابتلا به آب مروارید رسیدن به سنین میان سالى و سالمندى است، بااین حال این بیمارى ممکن است در افراد جوان نیز دیده شده و حتى برخی نوزادان به صورت مادرزادى با این بیمارى به دنیا بیایند.

افرادى که داراى سابقه ی خانوادگى آب مروارید هستند یا قند خونشان از قبل بالا بوده، بیش از دیگران مستعد ابتلا به آب مروارید هستند. همچنین مصرف داروهای کورتیکواستروئید (Corticosteroids (نیز می تواند باعث ابتلا به آب مروارید شود. علاوه بر این موارد، ضربه هایی که به چشم می خورد هم در ابتلا به آب مروارید نقش دارد. درست است که آب مروارید از یک چشم به چشم دیگر سرایت پیدا نمى کند و به طورکلى یک بیمارى مسرى محسوب نمى شود اما ممکن است هر دو چشم همزمان یا بعد از مدتی، دچار این وضعیت شوند. سرعت پیشرفت بیمارى در هرکدام از چشم ها و در افراد مختلف با هم متفاوت است.

به عنوان مثال، در افراد مبتلا به دیابت، بیمارى با سرعت بیشترى پیشرفت مى کند و ممکن است به جاى چند سال، روند بیمارى فقط چند ماه طول بکشد. گاهی، آب مروارید در مرکز عدسی چشم ایجاد نمی شود، بنابراین علائم این بیماری به گونه اى نیست که بیمار بتواند این مسئله را تشخیص دهد. در چنین شرایطی، پزشک با معاینات دقیق، می تواند به آب مروارید فرد پی ببرد.

همچنین پزشک در معاینه متوجه مى شود که آیا تارى دید و کاهش بینایى صرفاً به دلیل آب مروارید است یا دلایل دیگرى مانند مشکلاتى که عصب بینایى را درگیر مى کنند نیز مطرح است. همچنین برای تشخیص بهتر، اختلالات شبکیه ی چشم نیز مورد بررسى قرار می گیرد.

این مشکل از بین می رود؟

آب مروارید تنها یک درمان دارد و آن هم جراحى است. البته وقتى هنوز بیمارى در مراحل اولیه باشد، پزشک متخصص چشم، براى تسهیل دید بیمار نمره ی عینک او را تغییر می دهد. بااین حال وقتى وضعیت به گونه اى است که تارى دید و سایر علائم، فعالیت هاى روزانه ی بیمار را تحت الشعاع قرار داده و کیفیت زندگى فرد را پایین آورده است، معمولاً تصمیم به جراحى گرفته مى شود. در اغلب موارد، جراحى دید فرد را تا حدى اصلاح مى کند اما بااین حال در حدود ۱۰ درصدِ موارد جراحى آب مروارید، نمی تواند مشکلات بیمار را برطرف کند.

بیماری دیگری مطرح است؟

تصور اینکه تارى دید ناشى از بیمارى ام. اس (MS (باشد، براى خیلى ها ترسناک است، بااین حال باید بدانید که این بیمارى هم مى تواند منجر به بروز یکسرى مشکلات چشمى شود که معمولاً یک دفعه ایجاد مى شوند که می توان به دید دوگانه، تارى دید، درد در ناحیه ی چشم و… اشاره کرد. این علائم معمولاً دائمی نیستند اما مواردی هم وجود دارند که اختلال در بینایی تا پایان عمر فرد باقی می ماند. یکى از شایع ترین اختلالات بینایى ناشى از ام .اس، التهابى است که در عصب بینایى ایجاد مى شود. همچنین این بیماران ممکن است حرکات غیرارادى در چشم ها را نیز تجربه کنند که به دلیل بروز نوعى التهاب در ناحیه ای از مغز که حرکت هاى چشمى را کنترل مى کند، اتفاق مى افتد.

بیماران مبتلا به ام. اس که به دلیل درگیر شدن عصب بینایى شان دچار تارى دید مى شوند، معمولاً احساس مى کنند که از پشت یک پرده ی مات، در حال دیدن دنیاى اطرافشان هستند. در مورد این بیماران، عواملى مثل تماس زیاد با آب گرم موقع دوش گرفتن، برخی ورزش ها، بروز تب و… ممکن است به تار شدن هر چه بیشتر دید منجر شود. علت چنین مسئله اى این است که به دلیل بیمارى ام.اس، رساناهای عصبى در حال از بین رفتن هستند. همچنین زمانى که بیمار تحت درمان قرار می گیرد نیز واکنش رساناهای عصبی، نسبت به دمای بالا وجود دارد و علائم چشمی را برای بیمار به وجود می آورد.

تاری شیرین!

در افراد دیابتى، بالا رفتن قند خون باعث مى شود که اندازه ی عدسى دو چشم کمى تغییر و فرد علائمى مانند تارى دید را تجربه کند. عوارض چشمى ناشی از دیابت معمولاً در یکى، دو سال اول ابتلاى فرد به این بیمارى ظاهر نمى شوند اما به محض اینکه این بیمارى در فردی تشخیص داده شد، انجام معاینات چشمى براى او ضرورى خواهد بود چون مشخص نیست که این بیمارى دقیقاً از چه زمانی به وجود آمده و به چه میزان روی شبکیه و قرنیه ی فرد اثر گذاشته باشد. جالب است بدانید که هر چه مدت زمان ابتلاى یک فرد به دیابت بیشتر باشد، احتمال ابتلاى او به بیمارى ها و عوارض چشمى ناشى از بالا بودن قند خون نیز افزایش پیدا مى کند.

یکى از سؤالات مهم بیماران مبتلا به دیابت این است که بالا یا پایین آمدن ناگهانى قند که ممکن است در یک روز اتفاق بیفتد، مشکلات چشمى شان را تشدید مى کند یا خیر؟ در پاسخ باید گفت که عوارض قند بالا، روى شبکیه با این اتفاق تشدید نمى شود یا لزوماً خونریزى در چشم ایجاد نمی شود؛ اما این بالا رفتن هاى ناگهانى قند خون مى تواند منجر به تشدید تارى دید به دلیل تجمع گلوکز در خون، و تورم عدسى چشم شود و نوعى نزدیک بینى کاذب را براى فرد به وجود مى آورد که البته موقت است. همچنین شدت و ضعف تارى دید در دیابتى ها معیار خوبى براى تشخیص اینکه بیمارى شان شدید است یا خیر، نیست چون ممکن است فردى با تارى دید نسبتاً کم براى کنترل قند خونش نیاز به درمان هاى اورژانسی پیدا کند، عکس این موضوع نیز می تواند مطرح باشد.

ناخنک چه بر سر چشمتان می آورد؟

ناخنک نوعى بیمارى چشمى است که به دنبال رشد بافت همبند( همان بافت پیوندی که از بافت های دیگر حفاظت و پشتیبانی می کند.) و عروقى در قرنیه، اتفاق مى افتد. به بیان ساده تر، ابتلا به ناخنک باعث مى شود بافت سفیدى که چشم را مى پوشاند، روى قرنیه را بگیرد و در نتیجه باعث بروز علائمى مانند تارى دید شود. هنوز کاملاً مشخص نیست که ناخنک چرا و چگونه به وجود مى آید اما قرار گرفتن در معرض آفتاب به مدت طولانى بدون محافظت از چشم، خشکى و وجود گردوغبار زیاد از جمله دلایلى هستند که ریسک ابتلا به ناخنک را بالا مى برند. در مواردى که ناخنک کوچک باشد، معمولاً نیاز به درمان خاصى نیست. اگر ناخنک التهاب پیدا کند با استفاده از قطره هاى اشک مصنوعى یا در موارد شدیدتر با تجویز داروهاى ضدالتهابى، می توان علائم را کاهش داد؛ اما در مواردى که ظاهر ناخنک در چشم براى فرد خوشایند نباشد یا زمانى که رشد ناخنک روى قرنیه باعث آستیگماتیسم (Astigmatism (و تارى دید شدید شود، پزشک متخصص چشم تصمیم به جراحی می گیرد. همچنین زمانى که بزرگ شدن ناخنک به گونه اى باشد که احتمال مسدود شدن مسیر بینایى را افزایش بدهد، در چنین شرایطی پزشک متخصص چشم، جراحی را به فرد پیشنهاد می کند. اگرچه حتى پس از عمل جراحی نیز، احتمال بازگشت مجدد بیمارى وجود دارد به ویژه در شرایطی که سن بیمار کم باشد، به همین دلیل بعد از عمل جراحی، تمهیداتی برای پیشگیری از ابتلای مجدد به این بیماری در نظر گرفته می شود.

یک دلیل دیگر برای تاری دید

شالازیون (Chalazion (یکى دیگر از بیمارى هاى چشمى است که مى تواند منجر به تار شدن دید فرد شود. نشانه ی ابتلا به شالازیون، ایجاد برجستگى کوچکى در نزدیک پلک و زیر پوست ناحیه ی چشم است. این برجستگى در اثر مسدود شدن مجاری غدد ترشح کننده ى چربی پلک به وجود می آید. با بسته شدن این مجرا، مواد ترشح شده، در یک ناحیه از چشم تجمع پیدا کرده و تبدیل به شالازیون مى شود که ممکن است به تدریج بزرگ یا کوچک شود. التهاب شالازیون باعث دردناک و قرمز شدن ناحیه ی مبتلا مى شود اما به مرور ممکن است این علائم رفع شده و فقط توده ای برجسته در ناحیه باقى بماند. شالازیون به خصوص اگر کوچک باشد و درد و التهاب و مشکل خاصى ایجاد نکند، نیازى به درمان ندارد و تنها با کمپرس گرم (گرم کردن ناحیه ی مبتلا) و ماساژ از بین مى رود؛ اما مشکل اصلى زمانى آغاز مى شود که شالازیون شروع به بزرگ شدن مى کند. در این حالت، ظاهر چشم براى فرد ناخوشایند می شود، ضمن اینکه بزرگ شدن این برجستگی روی پلک (به ویژه زمانی که پلک بالایی دچار این عارضه شده باشد)، باعث تحت فشار قرار گرفتن قرنیه می شود و به مرورزمان، آستیگماتیسم و تاری دید ایجاد می شود که این مسئله نیاز به درمان دارد.

Read more: http://www.sefidak.com/lifestyle/medical/diseases/blurry-eyes#ixzz4pjrCFGpJ