نکاتی که درباره تزریق واکسن هپاتیت B باید بدانید

نکاتی که درباره تزریق واکسن هپاتیت B باید بدانید
تبلیغات ویژهرزرو جایگاه

 

 

نکاتی که درباره تزریق واکسن هپاتیت B باید بدانید

 

نکات مهم درباره تزریق واکسن بیماری هپاتیت b
مریضی هپاتیت b اکثرا از راه تماس جنسی منتقل می شود که باید نسبت به ابتلای آن واکسیناسیون را در زمان لازم انجام داد. علائم هپاتیت B تقریباً با هپاتیت A مشترک هست ولی اگر درمان نشود، احتمال ایجاد عارضه کبدی در درازمدت اکثر هست. هپاتیت B اکثر از طریق ارتباط جنسی منتقل میشود. پس از وارد شدن ویروس هپاتیت B به بدن ۶ هفته تا شش ماه طول میکشد تا علائم مریضی ظاهر شوند، به این مدت زمان دوره نهفته مریضی گفته می شود.

در افراد مبتلا بیشترین غلظت ویروس در داخل خون هست، ولی تمام انواع مایعات در بدن مانند آب دهن، مایع منی، ترشحات واژن و ترشحات زخم می توانند مقادیر قابل‌ملاحظه‌ای از ویروس هپاتیت B را داشته باشند. ویروس هپاتیت B اکثر از ویروس هپاتیت C و ایدز در محیط باقی می ماند.

راه‌های انتقال ویروس هپاتیت B
هر نوع ارتباط جنسی، مواجهه با خون و مایعات آلوده، بهره گیری از سوزن‌های آلوده در حین خالکوبی، بهره گیری از سرنگ‌های آلوده و بهره گیری از وسایل مشترک که ممکن هست حاوی خون یا مایعات بدن باشند مانند مسواک، ریش تراش، ناخن‌گیر، تیغ و…. میتواند انتقال‌دهنده ویروس هپاتیت B باشد. در صورت ابتلا به هپاتیت B این مریضی می تواند به شریک جنسی منتقل شود، منجر به مریضی مزمن کبدی، سیروز، سرطان کبد و مرگ شود.

در صورت آلوده بودن مادر امکان انتقال ویروس به جنین وجود دارد و نوزاد مبتلا ممکن هست برای همه ی وقت مبتلا باقی بماند. این مریضی هم در مرحله حاد و هم در مرحله مزمن قابل انتقال به دیگران هست و حدود یک درصد بیماران در مرحله حاد فوت می کنند.

تبدیل شدن به عفونت مزمن ارتباط مستقیم با سن ابتلا به این مریضی دارد. حدود ۹۰ درصد شیرخواران و ۳۰ درصد کودکان زیر ۵ سال که مبتلا به هپاتیت B می شوند، مبتلا به مریضی مزمن خواهند شد بنابراین بانو‌های حامله باید حداکثر مراقبت را داشته باشند تا در حین بارداری مبتلا به هپاتیت B نشوند. در افراد بالغ فقط ۶-۲ درصد مبتلایان به هپاتیت B دچار شکل مزمن مریضی می شوند.

راه‌های پیش گیری از ابتلا به مریضی هپاتیت B
واکسیناسیون همۀ شیرخواران، نوجوانان و افراد بالغ فعال از نظر جنسی، اجتناب از اقدامات غیر ضروری مانند خالکوبی و تاتو، عدم بهره گیری از هر نوع سوزنی به صورت مشترک، اجتناب از هر نوع ارتباط جنسی خارج از ازدواج، اجتناب از تمامی مایعات بدن فرد آلوده مانند آب دهن دهان، مایع منی،

ترشحات واژن و ترشحات زخم‌ها، بهره گیری صحیح و منظم از کاندوم از جنس لاتکس در هر نوع ارتباط جنسی که خطر ابتلا به هپاتیت B را کم میکند و همین طور عدم به اشتراک گذاشتن وسایل شخصی از راهکارهای جلوگیری از ابتلا به این مریضی هست. هر چقدر شمار شرکای جنسی اکثر باشد خطر ابتلا به مریضی‌های آمیزشی مانند هپاتیت B اکثر میشود.

چه کسانی حتماً باید بر علیه هپاتیت B واکسینه شوند:
* بیماران دیالیزی
* کسانی که به صورت منظم فرآورده خونی دریافت میکنند مانند بیماران هموفیلی و تالاسمی ماژور
* پرسنل مراکز بهداشتی و درمانی
* کسانی از گذشته دارای یک مریضی کبدی میباشند مانند هپاتیت C
* کسانی که در مراکزی کار می کنند که در آن ها از افراد معلول و ناتوان نگه داری می شود
* زندانیان، معتادان تزریقی
* مردان هموسکسوال
* در صورت مسافرت به مناطق پر خطر جهان
* داشتن شریک جنسی آلوده به ویروس هپاتیت B
* زندگی در مکانی که فرد مبتلا به هپاتیت B وجود دارد

  • بدون دیدگاه
  • 2017-11-18
https://www.rahafun.com/?p=70010
 
تبلیغات ویژهرزرو جایگاه
 
دیدگاه ها

تمامی حقوق این سایت برای رها فان محفوظ است و هرگونه کپی برداری از مطالب و قالب پیگرد قانونی دارد . طراحی سایت و سئو : شیکنا