اختلال عملکرد جنسی در زنان یائسه

اختلال عملکرد جنسی در زنان یائسه
تبلیغات ویژهرزرو جایگاه

 

 

اختلال عملکرد جنسی در زنان یائسه

اختلال عملکرد جنسی در زنان یائسه

بسیاری از زنان یائسه دچار اختلال عملکرد جنسی می شوند اما میزان دقیق بروز و اتیولوژی آن هنوز مشخص نشده است . اختلال عملکرد جنسی ممکن است شامل کاهش میل یا انگیزه جنسی برای آغاز فعالیت جنسی و همچنین کاهش برانگیختگی یا توانایی رسیدن به ارگاسم در طی رابطه جنسی باشد …

اتیلوژی اختلال عملکرد جنسی اغلب چند عاملی و شامل موارد زیر است :

مشکلات روانی مانند افسردگی یا اختلالات اضطرابی ٬ اختلال در روابط بین فردی ٬ موضوعات مرتبط با سابقه سوء استفاده فیزیکی یا جنسی ٬ مصرف دارو ٬ آن دسته از مشکلات فیزیکی که فعالیت جنسی را نامطلوب می سازند (مانند آندومتریوز یا واژینیت آتروفیک) .

اگرچه در برخی از مطالعات کاهش میزان میل و فعالیت جنسی در زنان مسنتر توصیف شده است ٬ نگرانی های جنسی شایع هستند و از مشکلات منحصر به دوران یائسگی محسوب نمی شوند .

اختلال عملکرد جنسی زنان در دوران بعد از یائسگی مشکل پیچیده ای است که اتیولوژیهای بسیاری دارد . بررسی دقیق متغیرهای فیزیولوژیک ٬ متغیرهای روانی ٬ متغیرهای مربوط به شیوه زندگی و متغیرهای مرتبط با روابط بین فردی ٬ برای درمان بهینه ضرورت دارد . درمان اضطراب و افسردگی ٬ تعدیل میزان داروهای ضد افسردگی و مشاوره در مورد روابط ٬ ممکن است سبب بهبود عملکرد جنسی شود . ورزش ها و فعالیت های خاص که اغلب تحت هدایت درمانگرهای جنسی انجام می شوند به بسیاری از زنان و زوج های مبتلا به اختلال عملکرد جنسی کمک می کنند .

درمان اختصاصی آتروفی ادراری – تناسلی از طریق درمان استروژنی سیستمیک یا واژینال موضعی و یا لوبریکانت های واژن (نرم کننده) ٬ به طور مؤثری دیسپارونی (درد هنگام نزدیکی ) را کاهش می دهد و ممکن است برانگیختگی و پاسخ جنسی را بهبود ببخشد .

در یک مطالعه بزرگ تصادفی بر روی زنان مبتلا به اختلال عملکرد جنسی نشان داده شد که تجویز سیلدنافیل سیترات (ویاگرا) بی تاثیر است . سازمان غذا و داروی ایالات متحده با کاربرد نوعی ابزار درمانی مربوط به کلیتوریس (EROS-CTD) موافقت کرده است که می تواند جریان خون کلیتوریس را افزایش دهد و برانگیختگی را در برخی از زنان بهبود ببخشد .

درمان با آندروژن ممکن است در درمان اختلال عملکرد جنسی در زنان یائسه ای که دارای مقادیر کم آندروژن و فاقد سایر علل قابل شناسایی برای مشکل جنسی خود هستند مؤثر باشد . اگرچه میزان آندروژن تخمدان و فوق کلیه با افزایش سن کاهش می یابد در دوران یائسگی کاهش ناگهانی تولید این هورمونها (مانند حالتی که در مورد استرادیول تخمدان رخ می دهد) اتفاق نمی افتد . تنها مورد استثنا ایجاد یائسگی در اثر جراحی است ٬ میزان تستوسترون بعد از اوفورکتومی دو طرفه (برداشتن تخمدان) حدود ۵۰% کاهش می یابد .

در یک مطالعه بر روی زنان یائسه ای که با جراحی یائسه شده بودند دیده شد که تجویز دوزهای فوق فیزیولوژیک تستوسترون داخل عضلانی در مقایسه با درمان با استرادیول صرف منجربه افزایش میل ٬ تخیل و برانگیختگی جنسی می شود . در یک مطالعه تصادفی دو سوکور در مورد آثار متیل تستوسترون خوراکی در ترکیب با استروژن استریفیه بر روی میل جنسی در زنانی که به طور تصادفی در گروه درمان با ترکیب استروژن – آندروژن قرار گرفته بودند در مقایسه با زنان درمان شده با استروژن صرف بهبود معنی دار علاقه و میل جنسی گزارش شد . در مطالعات تصادفی همراه با گروه شاهد دیده شده است در آن دسته از زنان فاقد تخمدان و درمان شده با استروژن که دچار اختلال عملکرد جسی هستند تجویز مقادیر فیزیولوژیک تستوسترون از طریق برچسب ترانس درمال منجربه افزایش چشمگیر فعالیت و لذت جنسی می شود . یکی از درمان های رایج اما بررسی نشده ٬ استفاده موضعی از مقادیر اندک پماد یا کرم تستوسترون ا درصد در داخل واژن ٬ بر روی بازوها و یا در قسمت تحتانی شکم است .

خطرهای بالقوه درمان با آندروژن عبارتند از : هیرسوتیسم ٬ آکنه ٬ بم شدن غیر قابل بازگشت صدا و ایجاد تغییرات نامطلوب در عملکرد کبد و میزان لیپیدها . چون اکثر آندروژن ها به استروژن ها آروماتیزه می شوند ٬ درمان با آندروژن ممکن است با همان خطرهای درمان استروژنی همراه باشد .  زنانی که یک دوره درمان آندروژنی را انتخاب می کنند باید از خطرهای بالقوه و کارایی ثابت نشده درمان آگاه باشند و بدانند که این درمان هنوز برای این منظور به تایید نرسیده است .

گزینه های بسیاری برای رسیدگی به کیفیت زندگی و نگرانی های مربوط به سلامتی در زنان یائسه وجود دارند . علایم وازوموتور تقریبا ۷۵% از زنان واقع در حولوحوش یائسگی را گرفتار می کنند . در اکثر زنان این علایم تا ۱-۲ سال بعد از یائسگی پایدار می مانند اما در برخی دیگر تا ۱۰ سال یا بیشتر نیز تداوم می یابند .

بکار بردن دوز کمی از استروژن موضعی به صورت واژینال یکی از درمانهای مؤثر و بی خطر برای خشکی واژن ٬ دیسپارونی (درد هنگام نزدیکی) و برخی از علایم ادراری است .

مشاوره با زنان برای تغییر عوامل خطر قابل اصلاح هم برای پیشگیری و هم برای درمان پوکی استخوان حایز اهمیت است . رژیم غذایی بسیاری از زنان از نظر کلسیم و ویتامین D با کمبود مواجه است و این زنان از تغییرات تغذیه ای و مواد مکمل سود می برند . زنان باید روزانه ۱۰۰۰-۱۵۰۰ میلی گرم کلسیم و ۴۰۰-۸۰۰ واحد ویتامین Dدریافت کنند .

در حال حاضر موارد مصرف اصلی برای درمان هورمونی در یائسگی تسکین گرگرفتگی ها و علایم مرتبط با آن است . و موارد منع استفاده از درمان های هورمونی عبارتند از : سرطان مورد شک یا تشخیص داده شده پستان یا آندومتر ٬ خونریزی غیر طبیعی و تشخیص داده نشده دستگاه تناسلی ٬ اختلالات فعال ترومبوآمبولیک و بیماری های فعال کبد یا کیسه صفرا .

زنان باید از خطرها و منافع بالقوه همه گزینه خای درمانی آگاه باشند و روند مراقبت باید به صورت فردی و براساس شرح حال طبی بیمار و نیاز و ترجیحات (علایق) وی صورت گیرد .

منبع:medicalpdf.ir

  • بدون دیدگاه
  • 2013-02-25
https://www.rahafun.com/?p=6545
 
تبلیغات ویژهرزرو جایگاه
 
دیدگاه ها

تمامی حقوق این سایت برای رها فان محفوظ است و هرگونه کپی برداری از مطالب و قالب پیگرد قانونی دارد . طراحی سایت و سئو : شیکنا