آشنایی با تغییر جنسیت – سری دوم

آشنایی با تغییر جنسیت – سری دوم

در این پست ادامه مبحث تغییر جنسیت را باهم پیش می بریم (دوستانی که سری اول تغییر جنسیت را مطالعه نکردم اینجا کلیک کنند)

درمان هورمونی جهت تبدیل جنسیت زن به مرد : هدف از درمان هورمونی در بیماران نارضایتی جنسیتی زن به مرد ( female to male transsexual ) ایجاد علائم مردانه شامل فرم بدن مردانه و قطع خونریزی قاعدگی و ایجاد شکل رویش موی مردانه ( شامل فرم موی سر به فرم طاسی مردانه و رویش موی صورت و بدن و تبدیل فرم رویش موی ناحیه تناسلی از شکل مثلثی با راس پائین زنانه به ذوزنقه ای مردانه ) است.

پایه درمان هورمونی در این بیماران، فراورده های تستوسترون میباشد که متداولترین، درمان با تستوسترون استراز به میزان ۱۲۵-۲۵۰ mg عضلانی هر ۳-۲ هفته است .
درمان جایگزین، داروهای خوراکی یا موضعی با جذب از طریق پوست است. اصول ، با درمان بیماران هیپوگنادیسم مشابه است…

با درمان آندروژنی تغییرات زیر بصورت پایدار ایجاد میگردد :
۱- تغییر در طنین صوت به فرم مردانه پس از ۱۰-۶ هفته درمان.
۲- بزرگ شدن کلیتوریس(clitoris) البته در افراد مختلف به میزانی متفاوت.
۳- کوچک شدن پستانها در حد ملایم.
۴- افزایش تمایلات جنسی.
۵- ایجاد آکنه
۶- افزایش موی صورت و بدن .
۷- طاسی سر به فرم مردانه.

…

سایر تغییرات شامل افزایش قد در بالاتنه، افزایش وزن و تغییر رفتار در افزایش علاقه اجتماعی و جنسی کاهش چربی ناحیه باسن است.
گاهی با این درمان خونریزی قاعدگی قطع نمیگردد و احتیاج به اضافه کردن داروهای پروژسترونی میباشد.
اگر درمان بصورت موضعی و از طریق جذب پوستی با هورمون صورت گیرد داروب پروژسترونی نیز تقریبا همیشه لازم است.

درمان هورمونی پس از انجام جراحی : برخی مراکز میزان داروهای استروژنی را پس از خارج کردن بیضه ها به نصف میزان قبل از جراحی کاهش میدهند و بقیه مراکز با همان دوز ادامه میدهند.
دلیل ادامه درمان با با استروژن پس از خارج کردن بیضه ها حفظ ظاهر زنانه و بهبود کیفیت اسخوانی خهت جلوگیری از کاهش دانسیته استخوانی و (osteprosis ) است.

پس از خارج کردن تخمدانها در زنان تغییر جنسیت یافته به مرد، بایستی درمان با آندروژن، جهت حفظ علائم ظاهری مردانه و جلوگیری از پوکی استخوان(osteprosis ) ادامه یابد.

جراحی تبدیل مرد به زن : پس از گذشت مراحلی که در قسمتهای قبلی توضیح داده شد، شامل درمان هورمونی ودوره تست رفتاری در بیماران نارضایتی جنسیتی ( transsexualism ) ،تصمیم به اقدام جراحی جهت تغییر دائمی جنسیت گرفته میشود.

روشهای متعدد جراحی جهت تبدیل جنسیت مرد به زن وجود دارد. اقدام مشترک در تمام روشها برداشتن بیضه هاست. برداشتن بیضه ها بعنوان اقدام تکمیلی در درمان هورمونی میباشد.

برداشتن آلت و کیسه بیضه ( اسکروتوم ) بسته به روش جراحی مورد نظر جراح، جهت بازسازی اندام تناسلی زنانه ( واژن و ولو ) ممکن است بطور کامل و یا ناقص انجام گیرد.

استفاده از پوست آلت و اسکروتوم جهت بازسازی اندام تناسلی زنانه : در این روش پوست آلت و اسکروتوم حفظ شده و بیضه و بافت نعوظی آلت ( کورپوس کاورنوزوم ) برداشته میشود. مجرا آزاد شده و و با تخلیه بافت کورپوس کاورنوزوم، حفره ای در لگن ایجاد میگردد. با برعکس کردن پوست آلت ( invert کردن پوست آلت ) و بداخل راندن پوست، حفره ای ایجاد میگردد که تشکیل واژن را در اندام تناسلی زنانه میدهد.

از پوست کیسه بیضه برای تشکیل لبهای بزرگ و کوچک اندام تناسلی زنانه استفاده میگردد. بدین فرم که با برش در قسمت بین پوست آلت و کیسه بیضه به شکل Y و ترمیم به شکل V حفره واژن بداخل پوست اسکروتوم قرار گرفته سپس با چین دادن پوست کیسه بیضه در دو طرف ، نمای لبهای بزرگ و کوچک اندام تناسلی زنانه را تشکیل میدهد.

سپس با تغییر وضعیت محل مجرا به قسمت بالائی حفره واژن ، نوک مجرا به شکل nipple ترمیم میگردد. و قسمت اضافی مجرا برداشته میشود.
پوست قسمت سر آلت که درطی عمل invert شدن به قسمت داخلی حفره واژن تبدیل شده، و در داخل لگن قرار دارد پس از باز کردن دیافراگم لگنی در قسمت پرینه، بین رکتوم و مثانه در زیر صفاق به قسمت خلفی مثانه فیکس میگردد. در این روش شبیه ترین حالت به شکل اندام تناسلی زنانه ایجاد میگردد.

استفاده از روده جایگزین واژن در جراحی تبدیل مرد به زن : در این روش آلت و بیضه ها و کیسه بیضه بطور کامل برداشته میشود و سر مجرا به شکل nipple در محل خود فیکس میگردد، سپس با استفاده از قسمتی از روده کوچک یا بزرگ (ایلئوم و یا سیگموئید) قسمت پرخون و مناسبی از روده بطول حدود ۲۰ سانتیمتر اتنخاب شده و از روده جدا کرده و دو سر روده پیوند زده میشود.

روده مجزا شده را ابتدا با مسدود کردن یک سر آن و عبور دادن سر باز از طریق شکم و فاصله بین رکتوم و مثانه از مسیر دیافراگم لگنی به پرینه (بین مقعد و مجرای ادرار) به بیرون پیوند زده میشود. و درواقع مدخل واژن را میسازد.

در این روش حفره ای ایجاد میشود که قابلیت دخول آلت و نزدیکی را خواهد داشت ولی نمای ظاهری آن در حد روش قبلی طبیعی نخواهد بود همچنین ترشحات روده دائما وجود دارد و به بیرون تراوش میکند که گاه حالت ناراحت کننده ای برای فرد ایجاد میکند.

باید به خاطر داشت این افراد ظاهری زنانه با رفتاری زنانه، و پس از درمان هورمونی حتی با سینه ای به شکل طبیعی خواهند داشت ولی توانائی باروری نخواهند داشت.