عکس بازیگران زن,سکس,سکسی,س ک س,شب زفاف,ترک خودارضایی,خوردن

معروف شدن زن ایرانی در 70سالگی

زن ایرانی که در 70 سالگی به معروفیت خاصی رسید,چند سال پیش زنی 70 ساله از دل یکی از گمنام‌ترین روستاهای شمال کشور، دنیا را با نقش‌ها و رنگ‌هایش مجذوب خود کرد. حالا نقاشی‌های او علاوه بر ایران در کشورهای دیگر هم به نمایش گذاشته می‌شود و علاقه‌مندان خودش را دارد.

دوم آبان ماه سال روز درگذشت مکرمه قنبری، نقاش خودآموخته ایرانی، است.

وقتی فرزندان «ننه مکرمه» گاو محبوب او را بدون اطلاع او فروختند، غمی که مدت ها در دل این زن جا خوش کرده بود، باعث شد قلم به دست بگیرد و احساساتش را روی کاغذ پیاده کند. نخستین طرح او، شکلی از همان گاوی بود که از دست دادنش مکرمه را بسیار غمگین کرده بود.

نقاشی های مکرمه هر روز بیشتر می شد و او با تاثیر و الهام از خوشی ها و اندوه های زندگی اش، طرح های بیشتری می زد.

یکی از فرزندان او که متوجه علاقه مادرش به هنر شد، از شهر برای مادرش ابزار نقاشی می خرید و طرح های او را به احمد نصراللهی، هنرمند نقاش ساکن شمال کشور، نشان داد.نصراللهی با دیدن نقاشی های این زن سالخورده به او کمک کرد تا نخستین نمایشگاهش را درسال 1374 در گالری سیحون برگزار کند.

برگزاری این نمایشگاه آغاز راه شهرت و محبوبیت قنبری در ایران و کشورهای دیگر دنیا بود. سال 2001 راه جهانی شدن هنر او هموار شد و نخستین نمایشگاه ننه مکرمه در اروپا توجه همه را به خود جلب کرد، پس از برگزاری این نمایشگاه، سیل پیشنهادات برگزاری نمایشگاه های دیگر در اروپا و آمریکا به سوی او سرازیر شود.

کارشناسان هنری بسیاری نقاشی های مکرمه را مورد بررسی قرار داده اند. برخی از آن ها این هنرمند را نقاش سبک پست مدرن می دانند و برخی هم تعلق این هنرمند به سبک و جریان خاصی از هنر را درست نمی دانند، چون معتقدند نقاشی های مکرمه قنبری که بدون آموزش و تحصیل خلق شده اند، نمایانگر درونیات ناب این زن هستند.

تاثیر اتفاقات تلخ زندگی بر روحیه او، باعث پناه بردنش در سال های پیری و تنهایی به نقاشی شد و در واقع او خود واقعی اش را با تمام رویاها، حسرت ها و آرزوهایش در تصویرهایی که نقاشی کرده، به مخاطب نمایانده است.

از زمان شهرت این زن ایرانی، خانه او به موزه و جایی برای بازدید علاقه مندان از هنر این هنرمند نقاش تبدیل شده است.

مکرمه قنبری در سال 1307 در شهرستان بابل متولد شد و دوم آبان ماه سال 1384 بر اثر عوارض ناشی از سکته مغزی در بیمارستان یحیی نژاد بابل درگذشت. پیکر او را در حیاط منزل اش به خاک سپردند.