مشاعره جالب و بین زن و مرد

مشاعره خوشگل و باحال بین یه زن و مرد که می خوان حال همو بگیرن  😀 حتما تا آخرش بخون

شاعر زن میگه :  😛

به نام خدایی که زن آفرید
حکیمانه امثال ِ من آفرید

.

خدایی که اول تو را از لجن
و بعداً مرا از لجن آفرید!

.

برای من انواع گیسو و موی
برای تو قدری چمن آفرید!

.

مرا شکل طاووس کرد و تو را
شبیه بز و کرگدن آفرید!

به نام خدایی که اعجاز کرد
مرا مثل آهو ختن آفرید

.

تو را روز اول به همراه من
رها در بهشت عدن آفرید

.

ولی بعداً آمد و از روی لطف
مرا بی کس و بی وطن آفرید

.

خدایی که زیر سبیل شما
بلندگو به جای دهن آفرید!

.

وزیر و وکیل و رئیس ات نمود
مرا خانه داری خفن! آفرید

.

برای تو یک عالمه کِیْسِ خوب
شراره، پری، نسترن آفرید

.

برای من اما فقط یک نفر
براد پیت من را حَسَنْ آفرید!

.

برایم لباس عروسی کشید
و عمری مرا در کفن آفرید

.

.

پاسخ شاعر مرد:  😛

به ‌نام خداوند مردآفرین
که بر حسن صنعش هزار آفرین

.

خدایی که از گِل مرا خلق کرد
چنین عاقل و بالغ و نازنین

.

خدایی که مردی چو من آفرید
و شد نام وی احسن‌الخالقین

.

پس از آفرینش به من هدیه داد
مکانی درون بهشت برین

.

خدایی که از بس مرا خوب ساخت
ندارم نیازی به لاک، همچنین

.

رژ و ریمل و خط چشم و کرم
تو زیبایی‌ام را طبیعی ببین

.

دماغ و فک و گونه‌ام کار اوست
نه کار پزشک و پروتز، همین!

.

نداده مرا عشوه و مکر و ناز
نداده دم مشک من اشک و فین!

مرا ساده و بی‌ریا آفرید
جدا از حسادت و بی‌خشم و کین

.

زنی از همین سادگی سود برد
به من گفت از آن سیب قرمز بچین

.

من ساده چیدم از آن تک‌ درخت
و دادم به او سیب چون انگبین

.

چو وارد نبودم به دوز و کلک
من افتادم از آسمان بر زمین

.

و البته در این مرا پند بود
که ای مرد پاکیزه و مه‌جبین

.

تو حرف زنان را از آن گوش گیر
و بیرون بده حرفشان را از این

.

که زن از همان بدو پیدایشت
نشسته مداوم تو را در کمین!